رحمان، رحمت عمومى خداوند در دنيا است كه شامل حال همه مردم مى‌شود، چه مؤمن باشند و چه كافر، حتى رحمت عمومى خداوند كه رحمان نشان دهنده آن است، شامل گياهان و حيوانات هم مى‌شود. پس از آن‌جا كه خداوند رحمان است، آب و هوا را آفريده تا همگى از آن استفاده كنند و همه نعمت‌هايى كه ما در دنيا شاهد آن هستيم از رحمت عمومى و رحمان بودن خداوند سرچشمه گرفته است.
ولى رحيم، رحمت خاص خدا است كه ويژه آخرت است و تنها شامل حال مؤمنان مى‌شود. پس بهشت و نعمت‌هاى آن همگى از رحمت‌هاى خاص خداوند سرچشمه مى‌گيرد كه ويژه مؤمنان است و كافران از آن بهره‌اى ندارند.
بين رحمان و رحيم تفاوت‌هاى ديگرى هم وجود دارد كه براى آگاهى از اين فرق‌ها مى‌توانيم به جلد اول تفسيرهاى قرآن، مراجعه كنيم.